Yillar suren yorucu stadyum konserlerinden sonra 50'li yaslarimin getirdigi hafif naif huysuzlukla bezenmis aileme zaman ayirma gerekcelerini bahane ederek gurubumdan ayrilmak istiyorum blog. Evde cok bunalinca genclik donemlerinde birlikte calma sansina da eristigim kadim dostlarim Mark Knopfler ve Dave ile East London dolaylarinda bi pubda bira icip bilardo oynayalim diyorum. Ama snooker diil yahu, sekiz top gibi bira icme teknigine daha yakin bir pool cesidi olsun.. Gerci Dave karisina cok duskun, bu biraz sorun cikarabilir. Mark da tek basina cekilmez, zaman zaman huysuz olabiliyor zira... hepberaber toplanamazsak Kilnockie'deki eski limana bakan evime giderim. kocaman bi studyom var orda, sarap icerken takilirim kendi kendime hafif overdrive yuklenmis cleantune stratimla... 50'li yaslarindaki her muzisyen gibi ben de minimalist rifflerle doldurulmus sakin bi kac album yaparim Kilnockie'deki evimde. Aksam ustleri de balik tutmaya giderim, hem Iskocya'da cok yagmur yagdigi icin o saatlerde bol bol balik olur.
Bu blog yazimi Mark Knopfler / Sailing to Philadelphia'ya ithaf ediyorum.
ustalara saygı kuşağının kelimelere döküldüğü an..
YanıtlaSil